svietilno

___
Por. d.-rous. ‹svietilyno› ‘подсвѣчникъ’, i por. incha slova na ‹•lno› za receni ‘derjati cyto, rõcœuya’ (çiepilno, grabilno, lopatilno, põgialno). He i rous. ‹sviet•i• + •l•no› i lat. ‹candel•a• + •brum› e tvoreno pocépomy. Obace, rous. pocep. ‹•lno› e dva pocépa — ‹•l•› ← *-dl- = znaceignemy lat. ‹•tr•(•um, •ix) / •tor ; •brum, •crum›, a ‹•n•o› e pocép primétui n.r. perédati uzteag do ceoho, otge, p.n., ‹svietilno› e œd ‹svietilo› = ‘candela’, a ‹svietil•no› e ‘candela•brum’.