Останні події

Злучіть, будь ласка, сторінки “контрибʼютор” і “контрибутор”.
Так само прошу стерти геть сторінку “сіяв” — вона повторює сторінку “мана”.

doslœunuy, dosloven, doslœunui, doslœunœi, doslœun•?

> Спасибі. Як тоді буде вашим письмом напр. добрая (ж. р.), добрії (мн.), добрих (р. п. мн.)?

dobraya, dobrœi ( dobrœï ), dobruix

Zacui pravopisy tvarou dobraya ta dobruix imé bouti çielui yasna, néyma potrebui vuiclasti yõ: onui outrimouiõty postalœi pœd pozdod.-rous. ci ranoser.-rous. dobõ tvarui i, rodovo, teacnõty onœm u inchix slovianscuix móuvax (por. veat. ‹добрая›, ‹добрых›, ceix. ta slvç. ‹dobrá› ta lead. ‹dobra› ← /dobra(j)a/, ceix. ta slvç. ‹dobrých› ta lead. ‹dobrych› ← /dobru(j)ix/).

Obace, ou tvara u pravopisi bóulgariçeiõ ‹добрії› u rousscœy móuvie e het’ incha roda neigy ou uzgleadnuix vuituicen tvarœu im. mn. inchix slovianscuix móuv, he otó: veat. ‹добрые›, slvç. ta ceix. ‹dobrí› (m. mn.) ta ‹dobré› (g. ta n. mn.), lead. ‹dobrzy› (m. mn.) ta ‹dobre› (g. ta n. mn.). I tomou sèsy tvar i samõ pravopisy latiniçeiõ u rous. e treba vuiclasti ocremo. 
Pro liepche ròzoumiegne rœzniçui meidj rous. ‹добрії› ta uzgleadnuimi tvarui u inchax slovianscax móuvax gœdno e gleanõti pervche ne ròzvitoc yix u tuix drouguix. Rodovo, u usiex e tó cœneç * - (u)i mnoginui nevuituicen tvarœu primét + zaiména * y (m.), * ya (g.), ta * ye (n.). U veat. e usi rodui u mn. rodóuleno pœd niyac rœd, s.b. iz * ye na cœnçie, a ‹ы› e yz * ū uzcl. m. mn. (por. ‹добры [молодцы]›) ta/ci im./uzcl. g. mn. (por. ‹[жены] добры›). Te same e i u ceix. ta slvç, ta iz izterttyemy * [j] i pac izteageignemy dvou corótcou golósnou u odin dóug. Obace, ne he u veat., u slvç. e ocremo zaxovano perviesnuy vuit. tvar m. mn. — ‹•í›, yz * -ū + * yi, dauchi pervche * /•ɨji/, i dalieye: /•ɪ͜i/ → /•iː/, a ocremo vuit. tvar g. ta n. m. — ‹•é (•e)›, yz * /•ɨjɛ̃/, pac: /•ɨjɛ/ → /•ɨ͡ɛ ~ •ɪ͡e/ → /•ɛɛ/ → : /•ɛː/. U ceix., ocremo e n. mn., a tó yz * -a + ya /•aja/, dalieye: /•aa/ → /•aː/. Yac u ceix. e vuit. tvar. m. mn. ‹dobrí› a ne +‹dobří›, se cazié na perviesne * -ū ( ← -ons, t. b. uzcl. mn.) + yi a ne na * -i ( ← * -ey ← * -oy im. m. mn.) + yi. Natómiesty, lead. ‹dobrzy› cazié na * -i + yi.

U rous. ge móuvie ide ròzvitoc u vuit. mn. im. ta uzcl. svoyeiõ põttiõ i u cœilco stchableu.

Poceatoc tœi tvarui berõty u postalœmy u ser.-rous. dobõ tvarie dailne-oucaznoho zaiména m. r. ‹toy› ‘that (he)’. Perviesno izcladenuy yz d.-rous. ‹to› ← prasl. * tu (ne plõtati iz ‹tó› n. r. yz prasl. * to — na pisymie bóulgariçeiõ oba: ‹то›) + y (na pisymie bóulgariçeiõ: ‹и›, (yz prasl. * ys ci * yu ← * yos) ‘that/this, that which, he’, t. b., tvaroslœuno: ‹to•y› (yz prasl. * tu + * y¹), yeoho bie pac peréròzponeato (reinterpreted) tvaroslœuno ni bui ‹t•oy› /t•oj/, zamiesty perviesnoho ‹to•y› /to•j/, ni bui ‹•oy› cœneç slova a ‹t•› coreiny, a pozdieye ni bui xirilno (augment) ci mieteç (marker). I to sam peréròzponeattye bie u ‹taya› — perviesno: ‹ta• + ya›, pac: ‹t•ay•a›, iz ‹ay› → ‹oy› u inchix padiex g. r. Œdtui i sõty tvarui, he otó: ‹tœyeiõ›, ‹tœyeï› u rous. nuinie (u pozdoser.-rous. zamiesty ‹œ› bie ‹o›, otge: ‹toyeiõ, toyeï / toyeie), zamiesty perviesnuix / daunieychix, i nuinie zaxovanuix: ‹toiõ›, ‹toï›.

Yac vuituicynui tvarui primét znaceaty vidotvœrnœsty pœdméta / protiméta, s.b. caziõtchi cyto tòcyno za pœdmét / protimét tó e, a tac samo na tocynœsty yix cazié i yno oucazœuno zaiméno, to ote xirilno ‹•oy• ~ •ay•› yz ‹toy› / ‹taya›, bie pereneseno pac i na vuituicynui tvarui primét. Pereneseno yea bie golóuno bœilchui vuiraznosti radi, a na cœilco decotrui tvarui padœu ouge i tac bea dosta vuiraznui, to ote ‹•oy•› imõ lixy decotrui tvarui vuituicen primét — im. ta uzcl. mn.² Perviesnuy tvar cœnça yix bie ‹•oyi›, tvaroslœuno: ‹•oy•›, he xirilno-mieteç, + ‹•i› cœneç mnoginui, otge, pro nastoyõ: ‹dobroyi›, s.b., tvaroslœuno: ‹dobr•oy•i›. 
Pozdieye pac, ‹•oyi›, perviesno: /•ojɪ/, bie ousieceno na /•oj/, a /o/ pac pœdlégchi o-peregolosou, dauchi |•ʉ̯͡ɶ•| pered /j/: |•ʉ̯͡ɶj|, yzocrema u pd.-zx. rœznomóuvie: * /•yj ~ yi̯/, a œdtui, ceréz priodinacóuleigne (assimilation), → [y̼̯͡i]³, i na cœneç: [•(ˠ)i]⁴ — na pisymie bóulgariçeiõ nuinie: ‹•i› (he u: ‹добрі›). 

Slied znatiti oge i pravopisne ‹•iï› i pravopisne ‹•i› vuit. im./uzcl. mn. bóulgariçeiõ e yz tohoge  ‹•oy•i›. Rœzniça meidj yima e oge u ‹•iï› ne e ousieceno /•i/, a a u ‹•i› e ousieceno /•i/, s.b. ‹•iï› e [•y̼ji ~•ʷiji], a ‹•i› e [•y̼̯͡i = ˠi]. Tvaroslœuna roda yeiou e odina, a tomou pravopisno latiniçeiõ oba golosotvara pisiémo: ‹•œi›. Za potrebui vidotvoriti golosotvar [•y̼ji ~•ʷiji] mogemo pisati: ‹•œï›.

Otge: 
|ˈdobrʉ͡ɶjɪ|: */ˈdobryjɪ/ → */ˈdobryji/ = :

a) *[ˈdʷɔbry̼̯͡i] = [ˈdʷɔbr(ˠ)i]
b) *[ˈˈdʷɔbry̼ji] = [ˈˈdʷɔbr(ˠ)iji]

___
¹ — yeohoge d.-rous. ta ranoser.-rous. vid bie ‹tuy›  /tɯj/, œdcui nuinie imemo ‹tuigydeny›).

² — na dielie, u ocremax pameatcax bie ‹•oy•› i u inchix (usiex) padiex, t.b., ne lixye ‹dobroyi› u im./uzcl. mn., a i, na pr.: ‹dobr•oy•imy / dobroïmy› = ‘dobruimy’ — vuit. or. eidn. m./n., ‹dobr•oy•im = dobroïm› = ‘dobruim’ — vuit. dat. mn. m./n., ‹dobr•oy•imi = dobroïmi› = ‘dobruimi’ — vuit. or. mn. m./g./n., ‹dobr•oy•eiõ = dobroëiõ› = ‘dobroiõ’ — vuit. or. eid. g., itd., ta ostanõ lixye tvarui im. mn./uzcl. m./g./n.

³ — [y̼] tout znacity mèinchõ crõghlœsty /y/, a [y̯] znacity polougolósen œd /y/.

⁴ — [ˠ] tout znacity oge yn sõgolósen pered [i] e “tverd”, s.b. bez [ʲ] meidj sõgolósnomy ta [i].