Za /w/. Dvie crapcie tie nad pisymeamy e zvano 'diaíresē/διαίρεση' greçscoiõ, sb. 'rozièm' ci 'ròznim' rousscoiõ, a slougeaty ròzdieliti znacyéinnhe pisymeun, he pravilo, tuix cyto znaceaty golosnui zvõcui, coli tie razomy znaceaty odin zvõc. Pro nastoyõ, ‹ou› znacity /u/, na pr., ‹douma› /ˈdumɑ/, ‹dõbou› /ˈdʊʷbu/, a ‹oü› /ow ~ o͡u̯/, obace ya yacosi ne mojõ dati yna pricladou, atge /ow/ yz *ul ya pischõ ‹óu›: /ˈdowɣ̞o/ he ‹dóugo› a ne ‹doügo›, /ˈpowno/ he ‹póuno› a ne ‹poüno›. Prosto ‹eu› znacity {i͡ʉ} méidj sõgolosnoma, na pr., u ‹peceunca› /pɛˈt͡ʃi͡ʉnka/, ‹xeustca› /ˈʃystkɑ/, a tocdie /ɛw/ pischõ he ‹eü› ci ‹éu›, na pr., u ‹réuti› /rɛwˈtɪ/, a /æw, əw/ pischõ ‹èu›, na pr., u ‹pèuno› /ˈpæwno/. U rousscie, ‹au› nicda ne znacity odin zvõc ale dva — /ɑw ~ ɑ͡u̯/, a tomou dvocrapca 'rozièm / ròznim' e tou zayva: ‹prauda› /ˈprɑwdɑ/, ‹stauca› /ˈstɑwkɑ/, ‹nauscuy› /ˈnɑwsʲkɘj/. Prosto ‹ie› znacity {i͡e}, na pr.: ‹lieto› /ˈlʲiː(ʲ)to (PD-ZX), ˈl(ʲ)i͡eto (PN)/, ‹tieny› /tʲiː(ʲ)nʲ (PD-ZX), tʲi͡enʲ (PN)/, a tocdie /jɛ/ abo {jɛ} pischõ ‹ïe› abo ‹ye›, na pr., u: ‹znaïete› /ˈznajɛtɛ/ — xotcha ‹ai› i tac znacity dva ocrema zvõca /aj/, ta ‹ie› znacity odin {i͡e}, a tomou pischemo ‹aïe› za /ajɛ/ — ‹aie› bui znacilo /aji͡e/, ‹cruïete› /ˈkrɘjɛtɛ/, ‹muïemo› /ˈmɘjɛmo/, ‹couïexi› /kuˈjɛʃ/ — se sõty use dieyeslova, a u nix pischõ ne ‹ye› a ‹ïe› tomou cyto u 3. os. mnoginui tep. tch. na cœinçie ouge bõdé ‹y› — ‹-ty› /-tʲ/ i ya ne xotchõ pisati dvie ‹y› u odinie slovie coli moga, porœunaite: ‹znaiõty› /ˈznɑjʊtʲ/ — zamiesty ‹znayõty›, ‹muiõty› /ˈmɘjʊtʲ/ — zamiesty ‹muyõty›, ale pischemo ‹ye›, na pr., u ‹boyeç› /boˈjɛt͡ɕ/. U 3. os. odn. tep. tch. na /-je/ pischemo ‹-ié›, a ne ‹-ïe›, tomou cyto ono e œd starorousscoho /-e̝ʲtʲ/, iz e-y-peregolosomy (u ranoseredniorousscœy móuvie bie pisano, na pr., ‹хочѣть›, ‹можѣть›, cde ‹ѣ› znaci e-y-peregolos), i xotcha pozdieye taçi tvari sõty yznicli, ya zaxovau émy na pisymie slied toho peregolosou, pischõtchi ‹é›, mneatchi 'viernõ' vuimóuvõ /-e/ a ne /-ɛ/, vuimóuvõ /-ɛ/ zaxovauxi pro tvarui 3. os. odn. prosta minõla ci 'peredxodja' tchasou, na pr.: ‹nesé› /nɛˈse/ 3. os. odn. tep. tch. proti ‹nese› /nɛˈsɛ, ˈnɛsɛ/ 3. ta 2. os. odn. min. tch., otge ‹é› ouge dasty ròzlõciti ‹ie› na dva zvõca — /j+e/, a œdtac ‹ï› iz dvocrapcoiõ e zayvo pisati.
Ya vidjõ cyto pràvil e ne malo, ta oni ne sõty bez readou. I godie e Vam usiõdui, cyto izmienca, nagadouati mi yaco moya pravopisy e iscladna — ya'smi pisau latiniçeiõ i pisati neyõ bõdõ. Nicy mea ne mogé pereconati cyto bóugariça liepcha e.
»A yac bouti iz ‹-u› + ‹ie›? Znaiõ, oge tepervy pisiéte ‹-vie›, ta ya buimy, mogylivo, pisau ‹-üie›.«
Cde, pro nastoyõ? Ne viemy, ya riexiu émy, cyto /β̞ ~ ʋ ~ w/ méidj sõgolosnomy ta golosnomy e i dielnieye pisati i na vid crasje. Pro nastoyõ, /ˈdɘɣ̞ɑtɪ/ proti /ˈdʋɪɣ̞ɑtɪ/ — e pisymea ‹v›, prostieye négy ‹ü›: ‹duigati› : ‹dvigati›. A iesce tóuc pro ‹v› tou e tuy cyto ‹u› pered ‹o› dasty zasteregti pro pisainnhe pœunœicynuix tvarœu tam cde yn pœunœicen tvar e dvœynya iz inchemy znacyéinnhemy proti yna tvarou pœudennozaxœidna, he oto, na pr.: /β̞ʉ͡yr/ "cœul gorodinui ; zamoc" proti /β̞u͡or/ "miex" — oba œd *uoros, otge pischõtchi /β̞ʉ͡yr/ he ‹vœur›, a /β̞u͡or/ he ‹vuor› ; ‹o› u ‹uo› œdtac tvoriti ymé odinõ cielõ odiniçõ.
___
«idé»
A ceomou ouge ne pisiéte iz ‹-ty› na cœinçie? Yac cytodo Vasyeoho zadoumou coristati usiõdui u tuariex dieyeslœu teper. kiesou 3. os. ódn. yz ‹-éty›, abui œdrœzniti yix œd tuarœu minõloho kiesou?
Dobrie cyto pomietili'ste. Sciro, riexiu émy lixiti pisati ‹-ty› he œddieyõ nabridlomou mi 'moscaliouainnhou' decotruix oudœu tou iz yix 'borotyboiõ' iz 'galitzizmami', pocazouxynoho /-tʲ/ u infinitivax itd. U istotie, odin ino tóuc ceomou pisax ‹-ty› u 3. os. odn. tep. tch. bie ‹sea› pœsylie dieyeslova — pri ‹sea› pered dieyeslovomy u 3. os. odn. tep. tch. i na cœinçie i taco bõdé /-e/ bez /-t(ʲ)/. He cazjõ, ymabouty, ne bõdy otoho biesnouauinnha colo 'galiçsco-leadscoho', ymabouty, i dalye buimy pisau ‹-ty›. Tac, za Xeveliovomy, u rousscie sõty cde i dosi narieccia iz /-et(ʲ)/ na cœinçie, ta oni ne tvoreaty rousscuix tvarœu par excellence, a vœilne pologyéinnhe ‹sea› e yn pitœum prõg rousscoyui móuvui, tomou, ymabouty tó e i liepche cyto dodavili sõty iz svoyimy moscaliouainnhemy.
коханка
0
В англійській мові це слово має виключно сексуальний відтінок. Переклад його, як "подруга" недоцільно
Це слово перенесено до Чистилища — впорядники осідку та/або спільнота мають сумніви чи потрібен переклад. ⓘ
Ay, praudage, dieücina.
«dieücina»
A ne idéty pisati «dieucina» — prosto iz «u»?
Добродію Єлисію! Спасибі, що піддержали, та що це за ü?! На місці чого?
Ви не помічаєте, як Ваше письмо стає ще складніше?
Za /w/. Dvie crapcie tie nad pisymeamy e zvano 'diaíresē/διαίρεση' greçscoiõ, sb. 'rozièm' ci 'ròznim' rousscoiõ, a slougeaty ròzdieliti znacyéinnhe pisymeun, he pravilo, tuix cyto znaceaty golosnui zvõcui, coli tie razomy znaceaty odin zvõc. Pro nastoyõ, ‹ou› znacity /u/, na pr., ‹douma› /ˈdumɑ/, ‹dõbou› /ˈdʊʷbu/, a ‹oü› /ow ~ o͡u̯/, obace ya yacosi ne mojõ dati yna pricladou, atge /ow/ yz *ul ya pischõ ‹óu›: /ˈdowɣ̞o/ he ‹dóugo› a ne ‹doügo›, /ˈpowno/ he ‹póuno› a ne ‹poüno›. Prosto ‹eu› znacity {i͡ʉ} méidj sõgolosnoma, na pr., u ‹peceunca› /pɛˈt͡ʃi͡ʉnka/, ‹xeustca› /ˈʃystkɑ/, a tocdie /ɛw/ pischõ he ‹eü› ci ‹éu›, na pr., u ‹réuti› /rɛwˈtɪ/, a /æw, əw/ pischõ ‹èu›, na pr., u ‹pèuno› /ˈpæwno/. U rousscie, ‹au› nicda ne znacity odin zvõc ale dva — /ɑw ~ ɑ͡u̯/, a tomou dvocrapca 'rozièm / ròznim' e tou zayva: ‹prauda› /ˈprɑwdɑ/, ‹stauca› /ˈstɑwkɑ/, ‹nauscuy› /ˈnɑwsʲkɘj/. Prosto ‹ie› znacity {i͡e}, na pr.: ‹lieto› /ˈlʲiː(ʲ)to (PD-ZX), ˈl(ʲ)i͡eto (PN)/, ‹tieny› /tʲiː(ʲ)nʲ (PD-ZX), tʲi͡enʲ (PN)/, a tocdie /jɛ/ abo {jɛ} pischõ ‹ïe› abo ‹ye›, na pr., u: ‹znaïete› /ˈznajɛtɛ/ — xotcha ‹ai› i tac znacity dva ocrema zvõca /aj/, ta ‹ie› znacity odin {i͡e}, a tomou pischemo ‹aïe› za /ajɛ/ — ‹aie› bui znacilo /aji͡e/, ‹cruïete› /ˈkrɘjɛtɛ/, ‹muïemo› /ˈmɘjɛmo/, ‹couïexi› /kuˈjɛʃ/ — se sõty use dieyeslova, a u nix pischõ ne ‹ye› a ‹ïe› tomou cyto u 3. os. mnoginui tep. tch. na cœinçie ouge bõdé ‹y› — ‹-ty› /-tʲ/ i ya ne xotchõ pisati dvie ‹y› u odinie slovie coli moga, porœunaite: ‹znaiõty› /ˈznɑjʊtʲ/ — zamiesty ‹znayõty›, ‹muiõty› /ˈmɘjʊtʲ/ — zamiesty ‹muyõty›, ale pischemo ‹ye›, na pr., u ‹boyeç› /boˈjɛt͡ɕ/. U 3. os. odn. tep. tch. na /-je/ pischemo ‹-ié›, a ne ‹-ïe›, tomou cyto ono e œd starorousscoho /-e̝ʲtʲ/, iz e-y-peregolosomy (u ranoseredniorousscœy móuvie bie pisano, na pr., ‹хочѣть›, ‹можѣть›, cde ‹ѣ› znaci e-y-peregolos), i xotcha pozdieye taçi tvari sõty yznicli, ya zaxovau émy na pisymie slied toho peregolosou, pischõtchi ‹é›, mneatchi 'viernõ' vuimóuvõ /-e/ a ne /-ɛ/, vuimóuvõ /-ɛ/ zaxovauxi pro tvarui 3. os. odn. prosta minõla ci 'peredxodja' tchasou, na pr.: ‹nesé› /nɛˈse/ 3. os. odn. tep. tch. proti ‹nese› /nɛˈsɛ, ˈnɛsɛ/ 3. ta 2. os. odn. min. tch., otge ‹é› ouge dasty ròzlõciti ‹ie› na dva zvõca — /j+e/, a œdtac ‹ï› iz dvocrapcoiõ e zayvo pisati.
Ya vidjõ cyto pràvil e ne malo, ta oni ne sõty bez readou. I godie e Vam usiõdui, cyto izmienca, nagadouati mi yaco moya pravopisy e iscladna — ya'smi pisau latiniçeiõ i pisati neyõ bõdõ. Nicy mea ne mogé pereconati cyto bóugariça liepcha e.
» ‹dieücina›
A ne idéty pisati «dieucina» — prosto iz ‹u›?«
Ymabouty, idé.
A yac bouti iz ‹-u› + ‹ie›? Znaiõ, oge tepervy pisiéte ‹-vie›, ta ya buimy, mogylivo, pisau ‹-üie›.
«idé»
A ceomou ouge ne pisiéte iz ‹-ty› na cœinçie? Yac cytodo Vasyeoho zadoumou coristati usiõdui u tuariex dieyeslœu teper. kiesou 3. os. ódn. yz ‹-éty›, abui œdrœzniti yix œd tuarœu minõloho kiesou?
»A yac bouti iz ‹-u› + ‹ie›? Znaiõ, oge tepervy pisiéte ‹-vie›, ta ya buimy, mogylivo, pisau ‹-üie›.«
Cde, pro nastoyõ? Ne viemy, ya riexiu émy, cyto /β̞ ~ ʋ ~ w/ méidj sõgolosnomy ta golosnomy e i dielnieye pisati i na vid crasje. Pro nastoyõ, /ˈdɘɣ̞ɑtɪ/ proti /ˈdʋɪɣ̞ɑtɪ/ — e pisymea ‹v›, prostieye négy ‹ü›: ‹duigati› : ‹dvigati›. A iesce tóuc pro ‹v› tou e tuy cyto ‹u› pered ‹o› dasty zasteregti pro pisainnhe pœunœicynuix tvarœu tam cde yn pœunœicen tvar e dvœynya iz inchemy znacyéinnhemy proti yna tvarou pœudennozaxœidna, he oto, na pr.: /β̞ʉ͡yr/ "cœul gorodinui ; zamoc" proti /β̞u͡or/ "miex" — oba œd *uoros, otge pischõtchi /β̞ʉ͡yr/ he ‹vœur›, a /β̞u͡or/ he ‹vuor› ; ‹o› u ‹uo› œdtac tvoriti ymé odinõ cielõ odiniçõ.
___
«idé»
A ceomou ouge ne pisiéte iz ‹-ty› na cœinçie? Yac cytodo Vasyeoho zadoumou coristati usiõdui u tuariex dieyeslœu teper. kiesou 3. os. ódn. yz ‹-éty›, abui œdrœzniti yix œd tuarœu minõloho kiesou?
Dobrie cyto pomietili'ste. Sciro, riexiu émy lixiti pisati ‹-ty› he œddieyõ nabridlomou mi 'moscaliouainnhou' decotruix oudœu tou iz yix 'borotyboiõ' iz 'galitzizmami', pocazouxynoho /-tʲ/ u infinitivax itd. U istotie, odin ino tóuc ceomou pisax ‹-ty› u 3. os. odn. tep. tch. bie ‹sea› pœsylie dieyeslova — pri ‹sea› pered dieyeslovomy u 3. os. odn. tep. tch. i na cœinçie i taco bõdé /-e/ bez /-t(ʲ)/. He cazjõ, ymabouty, ne bõdy otoho biesnouauinnha colo 'galiçsco-leadscoho', ymabouty, i dalye buimy pisau ‹-ty›. Tac, za Xeveliovomy, u rousscie sõty cde i dosi narieccia iz /-et(ʲ)/ na cœinçie, ta oni ne tvoreaty rousscuix tvarœu par excellence, a vœilne pologyéinnhe ‹sea› e yn pitœum prõg rousscoyui móuvui, tomou, ymabouty tó e i liepche cyto dodavili sõty iz svoyimy moscaliouainnhemy.