Ci ne dobré bui ròzlõciti i rousscoiõ slœuvno, de u greçscax slovax sõty: φθόγγος, φωνή, φώνημα, φωνήεν, τόνος, ψόφος, θόρυβος, ήχο? Deyacui sii tẽmui ne tẽgnõty do móuvovédui, na pr. θόρυβος — rousscoiõ "gamœur". Greçscomou ψόφος tẽcneity slovo "xeum" u rousscé. Puitanïe truaieity: yaca roussca slova tocyno tẽcnõty (ci mogiõty tẽcti) greçscuim: φθόγγος, φωνή, φώνημα, φωνήεν, τόνος?
U dauniogreçscé bé iz slovou φθόγγος ta φωνή coristano mitõsy ("interchangeably") u zagalné, prosté gitcou. Prote Aristotêly visto ròzlõci φθόγγος znaciti "uipoustyêna φωνή". To-b'to, yaco yé ròzouméiõ, slovo φθόγγος uimétity oucẽsty oudœuv duixanïa (leudinui ta douxinui) u tuoryeinïé zuõca ("φωνή"), a φωνή e zuõc móuvleinïa.
Tẽmõ "vowel" e u greçscé tuoryeno œd slova φωνή: φωνήεν — pœdstatnyena primêta sèrêdnia ròdou œd primêtui mõgysca ròdou φωνήεις "nadélyên gòlosomy/zuõcomy/récïõ", de -εις ménity "póuen ceoho".